Ponieważ teren sztuki przekonywania obejmuje przede wszystkim żywą wymianę argumentów między ludźmi, nie będziemy się zajmowali dyskusją człowieka indywidualnego z samym sobą. Jest to bowiem forma pracy umysłowej, kiedy osoba namyślająca się zadając sobie pytanie, szuka właściwego rozwiązania niepokojącego ją problemu albo kiedy przygotowuje się do wymiany poglądów z kimś, czyje stanowisko stara się sobie [...]
Archive for the ‘Spory i dyskusję’ Category
DYSKUSJA PISEMNO-USTNA


Ponieważ dyskusje ustne mają zawsze charakter improwizacji, często zapobiega się przypadkowości wypowiedzi, wymagając od uczestników przygotowania głosu w dyskusji na piśmie. Takie dyskusje mieszane bywają otwierane odczytaniem streszczeń referatu i koreferatu, gdyż pełny ich tekst podany został do wiadomości dyskutantów przy zaproszeniu do udziału i prośbie o wypowiedź. Czytanie bowiem dobrze znanego wszystkim tekstu nie [...]
DYSKUSJA WIELOSZCZEBLOWA


W wypadku, kiedy dyskusję należy objąć bardzo dużą liczbę osób, a ma ona być wyczerpująca i skuteczna, nie można organizować dyskusji jednostopniowej, to znaczy zbierać wszystkich uczestników w jednym pomieszczeniu i zapraszać do kolejnego zabrania głosu. Nie każdy jest obyty z występami przed większym audytorium i większość dyskutantów nie wstępuje na mównicę, obawiając się tremy. [...]
DRENAŻ OBAW I ZASTRZEŻEŃ


Jednym z rodzajów dyskusji wyróżnianym nie ze względu na formę prowadzenia, lecz na tematykę, jest drenaż obaw i zastrzeżeń, nazywany także ?obiektywnym ustaleniem ryzyka”. W wypadku, kiedy zespół jakiś nurtują liczne obawy, niepewności, wątpliwości przed podjęciem jakiejś decyzji czy już po jej powzięciu, organizuje się dyskusję prowadzoną przez przewodniczącego najczęściej w podobny sposób, jak dyskusja [...]
WOLNA DYSKUSJA


Wolna dyskusja jest organizowana wówczas, gdy zachodzi daleko idąca dysharmonia pomiędzy poszczególnymi członkami jakiegoś zespołu, na przykład rozbieżność zdań pomiędzy członkami kierownictwa, przy czym jeden do drugiego ma pretensje i należy je wyjaśnić a atmosferę oczyścić. Chodzi wtedy o to, by jeden drugiemu wygarnął wszystko, co mu się nie podoba w jego postępowaniu, by wypowiedział [...]
DYSKUSJA EFEKTYWNA


Dyskusja najwyraźniej stała się formą pracy zespołowej. Omawialiśmy pracę sędziów, którzy na podstawie oceny argumentów i kontrargumentów stron musieli wydać sprawiedliwy wyrok. Zajmowaliśmy się dysputą scholastyczną, która z biegiem czasu z jałowych sporów słownych przekształciła się w dyskusję naukową. Trzecią wreszcie formą, której poświęciliśmy uwagę, była powszechnie obecnie przyjęta forma dyskusji parlamentarnej. Rozwój przedsiębiorstw produkcyjnych, [...]
SPOSÓB PARLAMENTARNY


Z historii wiemy dobrze, że rzadko który panujący obywał się bez rady doświadczonych mężów. Ci zaś rozmaitymi sposobami przekonywali swego władcę, że należy tak a nie inaczej postępować. Jeden radził, że należy na przykład rozpocząć wojnę, inny doradzał pertraktacje pokojowe. Kiedy rada królewska przekształciła się w sejm i senat, a z czasem powstały parlamenty obywające [...]
DYSKUSJA AKADEMICKA I DYSPUTA SCHOLASTYCZNA


Kiedy jakaś przewlekła dyskusja staje się jałowa i do niczego nie prowadzi, mówimy z przekąsem, że to jest dyskusja akademicka albo dysputa schola- styczna. Być może, nie zdajemy sobie nawet sprawy, że nazwa ta używana obecnie w ujemnym sensie bierze początek ze sporów ćwiczebnych organizowanych przez starożytnych nauczycieli wymowy. Było to praktyczne zastosowanie tzw. metody [...]
ROZSTRZYGNIĘCIA SĄDOWE


Jedną z bardzo dawnych form rozstrzygania sporów jest przedstawienie sprawy przez zainteresowane strony neutralnemu arbitrowi. Kiedy bywa mowa o tego rodzaju sporach, przychodzi nam na myśl przede wszystkim sąd. Kiedyś obowiązki sędziowskie sprawował sam władca, później wyznaczał on swoich zastępców, którzy rozpatrywali skargi, orzekali o winie, wyznaczali karę, przyznawali rację jednej ze stron. Dziś sąd [...]
FORMY ZARZUCONE


Otrzymaliśmy w spadku po naszych przekonywających się przodkach rozliczne formy dyskusji. Niektóre z nich przetrwały do dziś i są nadal uprawiane, dalej rozwijane, inne zostały zarzucone. Do tych form zaniedbanych należy spór wojowniczy, uprawiany niegdyś z takim zapałem przez filozofów ze szkoły megarejskiej, sofistów, dialektyków i retorów starożytnych. Na pytanie, czy spór wojowniczy należy odsądzić [...]