Należy odróżniać analogię od homologii, podobień­stwa opartego na wspólnym pochodzeniu. Nie powie­my, że między językiem włoskim a językiem francu­skim istnieje duża analogia, gdyż oba języki pocho­dzą ze wspólnego pnia romańskiego. Nie dopatrujemy się analogii pomiędzy ojcem i synem, między skrzy­dłami ptaków i przednim odnóżem czworonożnych zwierząt. Albowiem są to podobieństwa nie analogicz­ne, lecz homologiczne. I podobnie jak używane są argumenty posługujące się analogią, stosowane bywa­ją argumenty oparte o homologiczne stosunki. Galen (130?201) i jego zwolennicy szczegóły anatomiczne stwierdzone u zwierząt przenosili na ludzi, co czasami było prawdziwe, niekiedy zaś mijało się z prawdą.

W odniesieniu do analogii i do homologii stwierdza­my więc, że:

1. jest to rodzaj wnioskowania zawodnego;
2. kontrargumentacja polegać może m.in. na wy­sunięciu innej analogii lub homologii, która będzie prowadziła do sprzecznych wniosków niż te, do jakich doszedł nasz przeciwnik;
3. nieuczciwa argumentacja polega na tym, że do twierdzenia prawdziwego i słusznego dobiera się ana­logię albo homologię, z której wyprowadza się absurd. Na tej podstawie kwestionuje się owe twierdzenia prawdziwe czy słuszne;
4. analogia używana bywa nie tylko do uzasadnie­nia tezy, lecz także żądania. Na przykład kiedy prze­konywający powiada: gdy twój przyjaciel mówił po­dobnie, to mu wierzyłeś, że prawda, a moich słów nie chcesz uznać za prawdziwe.