Odpowiednikiem nieuczciwej argumentacji ad auditores stosowanej przy przekonywaniu większej grupy ludzi jest argumentum ad populum, co znaczy: do ludu, a w tłumaczeniu luźniejszym, lecz bardziej oddającym ducha argumentu ? ?pod publiczkę”. Kiedy przemawiający np. do tłumu wykorzystuje uczucia, niskie instynkty, przesądy rasowe, egoizm narodowy, gdy sypie obietnicami, pochlebstwami, a robi to wszystko w celu zdobycia zaufania mas, utrącenia innych konkurentów w wyborach, zdobycia poklasku itd., argumentuje schodząc na płaszczyznę słuchaczy ? ad populum.
Oglądając szwedzki film pt. ?Mein Kampf” pokazujący, jak Hitler doszedł do władzy, widz się dziwi, że naród niemiecki dał się tak łatwo nabrać na argumenty ?natchnionego wodza”. Zamiast rzeczowych wypowiedzi, przywódcy trzeciej Rzeszy operowali zmyśleniami, opowiadali niestworzone rzeczy o zwycięstwie nawet wówczas, kiedy bliski już był koniec wojny i klęska. Mity, przesądy o wyższości rasy nordyckiej, powołaniu Niemiec do rządzenia światem, o konieczności całkowitej eksterminacji Żydów będących przyczyną wszystkich nieszczęść (Juden sind unser Unglück ? tzn. Żydzi są naszym nieszczęściem) ? to były podstawy argumentacji, która, jak wykazała historia, trafiała do przekonania wielu Niemców. Schopenhauer słusznie sądził, że niejednokrotnie ludzie przypominają ?owce idące za prowadzącym je baranem, którym łatwiej jest umrzeć, niż myśleć”. Tego rodzaju argumentację nazywa się także demagogią. Demagogia ? to wyraz grecki, który u starożytnych Greków nie miał jeszcze ujemnego zabarwienia i znaczył rządzenie, kierowanie ludem, a także rządy krajem.
Argumentacja robiona ?pod publiczką” wykorzystuje pewne nawyki myślowe zakorzenione w niedostatecznie krytycznym tłumie. Propaganda faszystowska urabiała w społeczeństwie przekonanie, że wielu rozmaitym nieszczęściom winni są komuniści. Podstawy zaś dla tego rodzaju argumentacji były przygotowane drogą propagandy, która potrafi wszczepić ludziom pewne przekonania bez jakiegokolwiek uzasadnienia, by potem je umiejętnie wykorzystać.